Kendilerini şeytana satanlar duyarsızlaşırlar ve sevgileri nefrete dönüşür. Şeytana karşı savaşanlar bile onu desteklemeye başlarlar. Birisi bir kötü ruhun hayatına girmesine izin verdiğinde en kötü yalanları uydurabilir, yalancı yere tanıklıkta bulunabilir, ihanet edebilir. İsa cinayet işleyenlerden birçoğunun Rab’be hizmet ettiğini sanacağı zamanın geleceğini söylemişti (Yuhanna 16:2). Böyle yapanlar çok büyük bir bedel ödeyecekler!

Kendini şeytana satanların kalpleri Kutsal Ruhun sesine kapanır çünkü akıllı olduklarını sansalar da kısa bir süre sonra düşman Rab’bin buyruklarını dinlememeleri için onları saptırır. Şeytanın saçmalıklarına kapılanlar yaptıkları yanlışların ne kadar büyük olduğunun farkında değildirler. İnsanlara karşı kötülükler yapar, Rab’bin ruhunun onları başka görevlerde kullanmasına engel olurlar.

Bir insanın kendini kötülüğe teslim ettiğinin göstergelerinden birisi konuştuklarının çelişkili, nefret dolu ve kurnazca olmasıdır. Yukarıdaki mezmurda Davut düşmanının sanki gerçeğin sahibiymiş gibi büyük laflar ettiğini söylüyor. Bu insanlar için yapabileceğimiz en iyi şey onlar için Rab’bin önünde aracılık etmek, Rab’bin onlara merhamet etmesini ve birilerini onların gözünü açması için kullanmasını istemektir. Çünkü onlar şeytanın etkisi altındalar ve fikirlerini değiştirmeleri için kullanılabilecek mantıklı bir argüman yok.

Yanlışlık ruhunun bir insanı kullandığını anlamanın bir başka yolu da o kişilerin bize nasıl baktığına dikkat etmektir. Rab’bin Sözü bu insanların avlarını izleyen aslanlar gibi soğuk ve avına kilitlenmiş gözlerle baktıklarını belirtir. Geçmişte gördükleri iyilikleri bile hatırlamazlar. Onlara göre tek önemli olan kar etmek, bizim düştüğümüzü görüp kirli bir zevk duymak ve böylece kendi ulaşacaklarını düşündükleri zaferleridir. Ama Rab adil, sözüne sadık ve dediğini yapan biri olduğu için bu şeytani zevklerden hoşnut olmaz.

Yanlış yapma ruhunun ele geçirdiği insanlar yaptıkları işlerle ilgili neyin yanlış olduğunu göremezler ve kendi özgür iradeleriyle gerçekten uzaklaşırlar. Tavırlarının bilgeliğe aykırı olup olmadığıyla ilgilenmezler. Çünkü tek amaçları Rab’bin kullarının düştüğünü görmektir. Ama bu olmayacaktır çünkü Rab’be güvenenler sendeleseler bile asla düşmezler çünkü Kutsal Kitap Rab’bin onları güçlü eliyle tutacağını söylemiştir (Mezmurlar 136:11, 12; Yeşaya 41:10).

Şeytanın kullandıkları tıpkı avını bekleyen genç aslanlar gibi masum görünmeye çalışırlar ama avlarına yeterince yaklaştıklarında yetişkin bir aslan gibi saldırırlar. İsrail’i koruyan Rab bizi de korur ve şeytanın asla bizi yenmesine izin vermez (Mezmurlar 121:4-8).

İsa’nın sevgisiyle,

Doktor Soares