Davut korkunç bir sıkıntının içindeydi. Peygamber Natan tarafından azarlandığında günahının ne kadar büyük olduğunu anlamıştı. Tövbe etmiş olmasına rağmen bu tavrı için büyük bedel ödeyecekti. Bu yüzden Yüce Rab’bi içtenlikle çağırdı ve bu ayartıdan kurtulmayı istedi. Onun bu yaşadıkları bizim için ders olmalıdır; asla şeytanın önerilerine kulak asmamamız gerekir.

İsrail Kralı muhakeme yeteneğinin zayıflığı yüzünden korkunç bir süreçten geçmek zorunda kalmıştı. Dikkatsiz tavrı yüzünden başına gelecekleri biliyordu. Bu yüzden aralıksız olarak Yüce Rab’be dua etmeye başladı ve bundan kurtulmayı diledi. Ama Uriya’nın karısı Bat-Şeva ile işlediği günah yüzünden adı zina edenlerin arasına yazılmıştı (2. Samuel 11). Peygamber Natan’ın anlattığı hikayede (2. Samuel 12:1-4) zengin bir adam yemek için kendi sürüsü dururken yoksul bir adamın sürüsünden bir kuzu almıştı. Davut da kendisine ait olmayan bir kadınla cinsel ilişki yaşama ayartısına kapılmıştı. Kimse başka birinin yuvasına utanç getirme ayartısına kapılmamalıdır; o kişi kim olursa olsun fark etmez. Her günah kendi cezasını doğurduğundan yapılacak en iyi iş günahlara hiç bulaşmamaktır.

Kral olduğu için dışarıdan bakıldığında ona kimse ceza veremezdi. Ama Rab’bin sözüne göre yanlışlar her zaman onları yapanları bulur (Yaratılış 4:10). Büyük günde açığa vurulacak olan suçlar Rab’bin alevli gözlerinden saklı kalmayacaktır. Ama iyi haber şudur ki Rab her zaman bir peygamber gönderip günahkarlara hatalarını açıklar. Bu şekilde Mesih’e dönme şansları olur. Ama kulaklarını Kutsal Ruh’un sesine kapatan ve tövbe etmeyenler Yargı günündeki ebedi yıkıma doğru gitmektedirler. O gün her şey açıklanacak ve kuşak kuşak herkes yaptığının karşılığını bulacak. Bu karşılıklar dünyadaki sıkıntılarla kıyaslanamayacak kadar büyük olacak.

Tövbe eden İsrail kralı günahlarını itiraf etti ve hatası yüzünden büyük bir bedel ödedi. Günaha düştüğü halde bunu itiraf edecek cesareti bulamayanların ne kadar büyük bir yanlış yaptıkları hakkında bir fikirleri yoktur. Dünyada karşılaşacakları sonuçlar, sonsuz yaşamda ödeyecekleri bedelin yanında küçük kalacaktır. Bir yanlışı yapmaya cesaret gösteren onu itiraf etmeye de cesaret göstermelidir. Ebedi ceza olmasaydı bile bu insanların vicdanlarıyla yaşadıkları çatışma, bir daha günah işlememeleri için yeterli bir ceza olurdu.

Tövbe eden Davut eğer tüm yüreğini açıp yeni bir başlangıç yapmazsa ayartı ruhunun onu hiç terk etmeyeceğini anlamıştı. Tüm gücüyle Rab’be yakardı ve ondan kendisine yeni, pak, saygın ve Kutsal Ruh’a duyarlı bir yürek vermesini istedi. Bazen böyle zamanlarda oruç da gerekli olur.

Sevgili kral Davut’un yaşadığı bu üzücü deneyim ateşle oynayan herkese örnek olmalıdır. Düşmana hayatında yer açanlar yıkımlarını onayladıklarını bilmiyorlar. Ama eğer gerçekten bağışlanma dilemezlerse ne bu hayatta ne de sonrakinde esenlikleri olmayacak. Ama şunu da unutmayın: eski günahlar affedilmiş ya da hiç yapılmamış sayılmazlar.

Kardeşler, Rab her zaman çocuklarının iyi hissetmesini ister. Günah Rab tarafından lanetlenmiştir çünkü bizi düşmanın eline teslim eder. Rab gerçek bir Babadır ve bizim hem mutlu hem de özgür olmamızı ister. Bu yüzden Kutsal Ruh’un sesini dinlemeliyiz!

İsa’nın sevgisiyle,

Doktor Soares