Yoşiya sekiz yaşında tahta geçmişti. Büyük babası Manaşşe bir putperest ve büyücüydü. Rab Babil prensinin Yahuda’ya saldırmasına izin verdiğinde, onu yakalayıp zincirlediler ve Babil’e tutsak olarak götürüp hapsettiler. Orada içtenlikle tövbe edip Rab’be dua ettiğinde imkansız görünen bir şey oldu: krallığını tekrar kazandı. Rab’bin tek Tanrı olduğunu kabul etti, putperestliğe ve büyücülüğe son verdi ve esenlik içinde bu dünyadan ayrıldı. Yoşiya’nın babası Amom, kendi babası Manaşşe’ye olanları gördüğü halde hayatını Rab’be adamak yerine şeytana hizmet etmeyi seçen bir çılgındı. Bu yüzden krallığı sadece iki yıl sürdü.

Yoşiya krallığın başına geçtiğinde işleri doğru bir şekilde yapmaya başladı. Rab’be on altı yaşında yöneldi ve onu aramaya başladı. Yirmi yaşında Yeruşalim ve Yahuda’danın dört bir yanındaki tüm ruhsal çöplerin temizlenmesini talep etti. Krallığının parçası olmayan bazı İsrail oymaklarına da Tanrı inancını yaydı. On altı yaşındayken Rab’bin evinin onarılmasını buyurdu. Yüreği tamamen yüce Rab’be ve onun işine adanmış biriydi. Bu yüzden de başarılı oldu.

Yasa kitabı, onarılmakta olan Rab’bin evinde bulundu. Yoşiya Kutsal Yazıları okuduğunda yürekten Rab’be yakardı. İmanı tekrar krallıkta yayma işini gayretle yürütmeye başladı. İsrail ülkesini tüm iğrençliklerden temizledi ve krallıktaki herkesin yüce Rab’be hizmet edip tapınmasını istedi. İnsanlar Yoşiya’nın hükümdarlığı sırasında yanlış yollara sapmadılar.

Yoşiya’nın emriyle kutsal topraklardan tekrar Paskalya kutlanmaya başlandı. Söz’e göre bu şenlik daha önceden hiç olmadığı kadar görkemli ve canlı bir şekilde kutlanmaya başlamıştı. Peygamber Samuel ya da Davut ve Süleyman gibi daha sonra gelen kralların günlerinde bile görülmediği kadar coşkuyla kutlanıyordu. Yoşiya yukarıdaki ayette geçen sözleri bir Paskalya sırasında söylemişti: “İsrail kralı Davut’la oğlu Süleyman’ın yazılı düzeni uyarınca” ifadesini kullanmıştı. Bunu yaparak sadece alçakgönüllülük göstermekle kalmamış, aynı zamanda bu yönlendirişin bizzat Rab’den geldiğini de ifade etmişti.

Rab bizi ne kadar etkili kullanırsa kullansın asla kendimiz düzenler uydurmamalıyız. Kutsal Yazılarda bildirilen düzene göre gitmeliyiz. Yüceliğimiz Rab’bin belirlemiş olduğu sınırlar dahilinde kalmalıdır. Rab onun işinde harika şeyler yapmamıza izin verdiği için kurulu düzeni değiştirme hakkımızın olduğunu düşünmemeliyiz. Rab’bin düzeni uyarınca belirlenen sınırlar dahilinde kalmak iyidir.

İsa’nın sevgisiyle,

Doktor Soares