Bir defasında oğlunu döven bir anneye bunu neden yaptığını sormuştum. Son derece kendinden emin bir şekilde bana Rab’bin sözünü uyguladığını söylemişti. Ona göre Kutsal Kitap’ta bahsedilen, anne babaların esirgememesi gereken değnek, gerçek anlamıyla anlaşılmalıydı. Ona Söz’de geçen değneğin anlamını açıkladıktan sonra daha başka kaç insanın aynı şeyi yaptığını düşündüm. Ulaştığım sonuç sarsıcıydı: Rab’bi izleyen birçok insan bu anne gibi düşünüyordu. Sonra birçok vaizin de bu yönde vaaz verdiğini fark ettim. Açıkçası yetişkin birinin, yine kendisinin düzgün yetiştiremediği küçük bir çocuktan öfkesini çıkarması çok üzücüdür.

Çocukların hiçbir terbiye ve rehberlik olmadan büyümelerine de izin veremeyiz. Bunun sorun olmayacağını düşünen insanlar var ama bu büyük bir hata. Çünkü güvendiğiniz insanlar tarafından düzeltilmek çok iyidir. Kutsal Kitap’ın belli konular hakkında ne söylediğini onlara göstermeli, eğer davranışlarını değiştirmezlerse düşmanın kendilerini kullanabileceklerini ve bunun büyük bir bedelinin olacağını söylemeliyiz. Eğer bunu yaparsak çocuklarımız doğru öğretiyi alır, yollarını düzeltirler.

Kutsal Yazıların bilgisini çocuklarına öğretmeyenler, bu imanı reddedenlerden daha kötüdür (1. Timoteos 5:8). Hatta bu insanlar çocuklarından nefret ediyor sayılır çünkü çocukları daha sonra başlarını belaya soktuğunda onları uyarmayanları suçlayacaktır. Rab’bin değneğiyle terbiye vermeyenler ailelerini sevmediklerini göstermiş olurlar. Aynısı çocuklarının yanlışlarını görmezden gelen ya da işledikleri günahlardan keyif alanlar için de geçerlidir. Bu hatalarının sonsuz yaşamda sonuçları olacak çünkü gerçekten öğrenmezlerse çocuklar hem bu dünyada hem diğer tarafta üzerlerinde sonsuza dek iz bırakacak yanlışlar yapabilirler.

Eğer çocuklarınızı gerçekten seviyorsanız yanlış bir şey yaptıklarını fark eder etmez ciddi bir şekilde onlarla konuşun ve davranışlarının Rab korkusuna sahip birine uygun olmadığını gösterin. Eğer oğlununz ya da kızınız arkadaşlarının anne babalarının farklı davrandığını söylerse zaten bu tavırlarının ne kadar kötü sonuçları olduğunu görmüş olursunuz; çünkü sizin çocuklarınız bile onlardan kötü etkilenmektedir.

Terbiye vermek için doğru zaman, bir yanlış yapıldıktan hemen sonraki zamandır. Çocuk Rab’bin kullarının böyle davranamayacağını anlamalıdır. Yaptıkları şey onlara keyif ya da kazanç sağlıyorsa bile, derhal buna son vermelilerdir. Asla çocuklarınız için kötü rol modeller olmayın.

Çocuklarımızın davranışları onları sevip sevmediğimizi gösterecek. Çocuklarının istediğini yapmasına izin verenler ne Rab’bi ne de kendi çocuklarını sevmediğini göstermiş olurlar.

İsa’nın sevgisiyle,

Doktor Soares