Bize en çok keyif veren şey her zaman yapmamız gereken şey olmayabilir. İmanda olgunlaşmamış kişileri de hesaba katmamız gerekir; ki bu İsa’nın görevlerinden biriydi. Rab, kendisini yardıma ihtiyacı olanlara adayanların yanında olur ve bu tüm savaşlarda başarılı olmanın garantisidir.

İhtiyacı olanlar için çalıştığımızda Rab için çalışmış oluruz; ve onlar için yapılacak çok şey var (Matta 25:31-46).Bu yüzden Göklerden aldığımız sözü onlarla paylaşmalıyız. Ayrıca her zaman sıkıntıda olanları hatırlamalı, dualarımızla onları bereketlemeliyiz. Ve unutmayın ki bunu gizlice yaptığımızda doğru şekilde yapmış oluruz. Kardeşler, sözü her paylaştığınızda Rab’be ihtiyacı olan birini bereketlemeyi unutmayın. Takdir görmek için herkesin önünde birine yardım etmektense böyle bir şey Babamız için daha değerli olur.

Yukarıda geçen paragrafta elçi Pavlus hayatta kalmasının daha iyi olacağını söylüyor. En iyi seçimin elbette Rabbimizin yanına doğru yola çıkmak olduğunu biliyor, ama ikinci kez düşündüğünde Filipi’deki kardeşleri için hayatını adaması ve onlar için yüce Rab’be dua etmesi gerektiğini fark ediyor. Bu yüzden yaşamaya karar veriyor. Elbette ölmek istemediğini kast etmiyor, ama Rab ona iki seçenek sunuyor: ya onu yanına alacak, ya da bir süre daha orada bırakacak. Pavlus bir süre daha kalmayı istiyordu, çünkü böylece Mesih’te tekrar yaratılmış ve yardımına ihtiyacı olanların yanında biraz daha zaman geçirebilecekti.

Bugün bize ihtiyacı olan birçok insan var ve onlar için yapabileceğimiz en iyi şey hayatlarımızı Rab’be adamak, onun varlığını ve açıklamalarını aramak, böylece müjdenin mesajını onlara ulaştırmaktır. İmanda zayıf olanları güçlendirerek onlara yardım edenler onlara sadece yardım etmekten fazlasını yapmış olurlar; yardım eden kişi ihtiyaç sahibi kişiye yardım eli uzattığında iki kat fazla bereketlenir.

Zamanımızın bir kısmını bir mesaj paylaşma ya da dua aracılığıyla birine yardım ederek geçirdiğimizde Pavlus ve İsa gibi yapmış oluruz, çünkü onlar gecelerini aracılık duaları ile geçirmişler, sabah erkenden uyanıp Babamıza huzursuz olanlara yardım etmesi için dua etmişlerdi.

Ruhsal çıplakları Tanrısal giysiyle giydirdiğimizde, susamış olanlara bir bardak su ya da acıkmış olanlara yaşam ekmeği verdiğimizde, hastaları yetkimizle ziyaret ettiğimizde ve terk edilmiş, yalnız olanları yürekten kabul ettiğimizde İsa için çalışmış oluruz. Bunun sonunda İsa bizi ödüllendirir. Bunu bir düşünün!

İsa’nın sevgisiyle,

Doktor Soares