Günahlar en kötü hastalıklardır çünkü bizi Rab’den uzaklaştırırlar. Rabbimizin yüzünü bize karşı örterler ve Rab’bin bizi duymasına engel olurlar (Yeşaya 59:2). Diğer hastalıklar birçok zaman için insanları Yüce Rab’be yaklaştırabilirler. Sıkıntılardan geçen insanlar bunlar nedeniyle yüreklerini Rab’be yüreklerini açabilirler. Rab hem günahlarımızı bağışlar, hem de hastalıklarımız için bize şifa verir.

Günah işlediğinizi fark edip üzülmek ya da kendinize artık o yanlışı bir daha yapmayacağınızı söylemek yeterli değildir. Günahınızı Rab’be itiraf etmelisiniz çünkü ona karşı geldiniz. Eğer bir çalışan patronuna ait parayı çalarsa, bu yaptığı sahtekarlıktan dolayı sadece üzülür, pişman olursa bu yetmez; çünkü patronuyla ve Rab ile bu durumu çözüme kavuşturması gerekmektedir. İsa bize sunağa sunu sunmadan önce insanların gidip kötülük yaptıkları kişilerden özür dilemeleri gerektiğini söylemiştir (Matta 5:23, 24). Mesela hastaların şifa almak istemeleri yeterli değildir; Rab’be yaklaşıp imanla dua etmeleri ve Kutsal Kitap’ın şifayla ilgili verdiği tüm buyrukları yerine getirmeleri gerekir.

Günahlarını itiraf edenler bağışlanırlar. Duyguları incinenler onları incitenleri affetmeyi reddetseler bile, özür dileyen kişi affedilir çünkü Rab’bin Sözünün gereğini yapmış, hatasını kabul edip bunu itiraf etmiştir. Babamız sadık ve adildir; ona karşı gelenleri affeder. Ama bunun için tövbe edilmelidir. Çünkü tüm yalanlar gerçeğe, tüm sadakatsizlikler de onun kutsallığına karşı gelmek demektir.

İnsanlar günahlarının bağışlanmasını sağlayacak güce sahip değiller. Ama Rab kendisine itiraf edilen günahları bağışlayacağını söylemiştir. Benzer şekilde insanın kendisinin iyileşme gücü yoktur ama Rab onlara şifa verebilir. Rab sadıktır ve adildir; tüm günahlarımızı bağışlar, tüm hastalıklarımızı iyileştirir ve tüm tutsakları özgür bırakır. Yüce Rab harekete geçtiğinde onun yaptığı işler sonsuzluk boyunca kalıcı olur (Mezmurlar 111:7,8).

Rab aynı zamanda bizi tüm kötülüklerden arındırır. Yani günah işleyen kişiler bağışlandıklarında günahlarının izleri kalmaz, karanlık güçler onların ruhlarından çekilirler ve böylece bu kişiler aynı yanlışları tekrarlamazlar. Bir insan ancak Rab’bin Sözüne bağlı kalmazsa aynı günahı tekrar işleyebilir. Aynısı Rab’bin iyileştirdikleri için de geçerlidir; onlar gerçekten özgür kalırlar (Yuhanna 8:36).

Yanlışları affedilenlerin üzerinde hiçbir mahkumiyet kalmaz (Romalılar 8:1). Rab’bin kendisiyle barıştırdığı insanların hayatlarının üzerinde, düşman artık egemenlik süremez. Artık yeni yaratılış olanlar için tutsaklık tamamen bitmiştir (2. Korintliler 5:17). Aynısı Rab’bin sağlıkları için şifa verdiği kişilerde de geçerlidir; çünkü karanlık artık şeytani yollarla onlara sıkıntı verme gücünü kaybetmiştir. Başka stratejilerle onlara yaklaşmayı deneyebilir ama eğer karşı koyarsanız şeytan gerçekten imana bağlı kalanlara asla zarar veremez.

İsa’nın sevgisiyle,

Doktor Soares