Rab’bin buyruklarını bilmenin ve onları yerine getirebilmenin ayrıcalığı çok büyüktür. Onları hor görmek ise bir insanın ruhsal yaşamında yapabileceği en aptalca şey olur. Rab’bin buyruklarını bilenler ve aklında tutanlar Rab’bi %50 oranında sever ve Rab tarafından aynı oranda sevilirler. Onları hayatlarında uygulayanlar ise bu konuda diğer yüzde 50’ye sahip olurlar. Rab’bin buyruklarını aklında tutmadan ve onları uygulamadan hayatlarını yaşayabileceklerini sananlar kendi kendilerini kandırırlar. Çünkü o buyruklar aracılığıyla Rab’bi severiz (Yuhanna 14:21).

Buyruklar iki kategoriye ayrılırlar: genel ve kişisel ya da bireysel buyruklar. Rab’bin işinde hangi rolü üstlenmiş olursa olsun herkesin uyması gereken buyruklar “genel” buyruklardır. Onlar Kutsal Metinlerde yazılmıştır ve tek bir insan bile onları uygulamaktan muaf değildir. Rab zina etmeyeceksin dediğinde bunu herkes için yasaklamıştır. Aynısı diğer genel buyruklar için de böyledir.

“Bireysel” dediğim buyruklar ise her insana özel olarak bildirilen buyruklardır. Böyle buyruklar Rab’bin Sözünü duyarak öğrenilir; Rab’bin sizi belli bir hizmete ya da göreve çağırdığını duyarsınız. Bunlar müjdeyi duyurmak da olabilir, bir görev yolculuğuna çıkmak da olabilir, sunu vermek de olabilir, hayatınızdaki birisi için dua etmek de olabilir.

İşin sırrı her zaman Rab’bin buyruklarını yerine getirmektir. Eğer onları ihmal edersek Rab’bi sevdiğimizi gösterme fırsatlarını kaçırmış oluruz. Kayıp fırsatlar geri dönmezler. Rab’bin yapmamı istediği bazı şeyleri yapmak istemediğim için sonradan çok tövbe etmiştim ve hazır olduğumda tekrar denemek istemiştim ama artık çok geçti.

Bereketlerin dışında buyruklar da bize bilgelik getirirler. Yukarıdaki Kutsal Kitap ayetinde mezmur yazarı Rab’bi buyrukları aracılığıyla verdiği bilgelik armağanı için övüyor. Eğer bu konuda ihmalkar olsaydı ruhsal olarak cahil kalacaktı. Yüce rab’bin kendilerinden yapmasını isteidklerini anlamayanlar böyledir (Mezmurlar 119:118). Buyruklar Yaratıcımız ve Babamızın bizden yapmamızı istediği şeylerdir. Rab onları bizi cezalandırmak ya da bizden bir şey kazanmak için vermez. Bize bilgeliğini aktarmak için verir (Süleyman’ın Özdeyişleri 1:7; 19:16). Rab’bin bilge hizmetkarları olduğumuzda düşmanlarımızdan daha yetkin oluruz. Karanlığın egemenliği elinden gelen her şeyi yapabilir ama Rab’be itaatkarlığımızla kazandığımız bilgeliğimizi bizden çalamaz. Çünkü itaat Tanrısaldır.

Maalesef ruhsal muhakeme yetisi olmayan birçok insan var. Rab’bin kendilerine verdiği görevi yerine getirmek yerine günahlar işliyorlar ve böylece iyi fırsatları kaçırıyorlar. Böyle yapanlar düşmana bütün kötülüğüyle hayatlarına gelmesi ve onlara türlü yollarla sıkıntı vermesi için izin veriyorlar. İsyankar olmayın!

İsa’nın sevgisiyle,

Doktor Soares