Biz Hristiyanların İsa’nın efendiliğini tanımamız ve buna göre davranmamız gerekmektedir. İsa en yüksek amaç olan Rab’bi hoşnut etmek için yaşayanlara en iyi örnektir.

Yüce Rab, kendilerine ya da başkalarına zarar vermedikleri sürece insanların uyguladıkları gelenekleri iyi saymıştır. Ama bir insanın yapabileceği en iyi şey Rab’bin Sözü aracılığıyla Tanrısal yönlendirişi almaktır. Söz bizden eksiltmez, bize daha fazlasını verir. Bu yüzden hayatlarında güzel değişiklikler isteyenler Kutsal Metinlerin öğretilerini yaymalı ve onlara göre yaşamalıdır.

Elçi Pavlus yaşadığı çağdaki köle sahiplerine kölelerine nasıl davranmaları gerektiğini anlatıyordu. Kölelik elbette Rab’den gelen bir şey değildir; günah insanı baştaki konumundan uzaklaştırdıktan sonra ortaya çıkmış bir şeydir. Bazı insanlar karanlığın egemen olduğu kültürlerde bazı geleneklere göre yaşamak zorunda olsa da modern Hristiyanların mutlaka farklı olmaları gerekir. Diğerlerine en iyi yolu göstermeleri gerekir ki bu en iyi yol Rab korkusudur. Böylece onlar da karanlıktan kurtulabileceklerinin farkına varırlar.

İsa’nın kilisesinin görevinin insanlığı en kötü tutsaklıktan, şeytanın boyunduruğundan kurtarmak olduğunu unutmamalıyız. Ama bu ruhsal bir savaştır; dünyasal insanların maddi silahlarla adaleti sağlamaya çalıştıkları savaşlardan farklıdır (2. Korintliler 10:4). Rab’bin Sözünde yaşadığımızda herkes için en iyisini yaparız. Çünkü Söz şeytanın doğrudan bir etkinliği olan kötülüğün her türünden kurtarma gücüne sahiptir.

Bu mesajı işverenler ve çalışanlar arasındaki ilişkiye de uyarlayabiliriz. Bir hiyerarşinin olacağından şüphe yok ama Hristiyan liderlerin onlar için çalışan insanlara Kutsal Ruh’un öğretilerine uygun bir tavırla yaklaşmaları gerekir. İsa’ya benzeyenler belki dolaylı bir yoldan olsa da kendileri için çalışanlara en iyi örneği sunabilirler. Rab korkusu olan bir iş adamı çalışma arkadaşlarına en iyi tavrı takınır, onların sağlığıyla, aileleriyle ilgilenir, makul maaşlar öder ve iyi çalışma koşulları sunar. Böylece müjdenin ışığı daha da çok parlar. Yüce Rab kendimize nasıl davranılmasını istiyorsak komşumuza da öyle davranmamız gerektiğini öğretmiştir. Rab’bin isteğini yerine getirmek için bunu yapmamız gerekir.

Babamıza olan itaatimiz, Rab’bin isteğini ona hizmet etmeyenlerden daha iyi bir şekilde yerine getirmek için bizi teşvik eder. Rab’bin bize nasıl baktığını hatırımızda tutarsak biz de bize hizmet ederek hayatlarını kazananlara öyle davranırız. Mesih’e ait olan herkesin yetkileri altındaki kişilere adil ve eşit yaklaşmaları gerekir. Bu davranış Rab’bi hoşnut etmesinin yanı sıra Sözü yaymanın da en iyi yollarından biridir.

Kardeşler, biz Rab’bin sözünün yaşayan hali olmalıyız; insanlar onun iradesini bizde görebilmelidir (2. Korintliler 3:2-3).

İsa’nın sevgisiyle,

Doktor Soares