Alışkanlıklar ve gelenekler birçok insanın ruhsal ilerleyişine zarar vermiştir. İnsan onlar aracılığıyla gelişmez. Sadece Rab’bin size bildirdiği buyrukları yerine getirin ve günah işlememeye dikkat edin. Bu yüzden İsa’dan hiç uzaklaşmayın.

İlk Hristiyan Kilisesinin başlangıcından bu yana Rab’bin halkı bazı Yahudi geleneklerinin Hristiyan tapınmasının bir parçası olması gerektiğini düşünenlerle sıkıntı yaşamıştır. Bu toplulukta muhalefete, nefrete, tartışmalara ve karşılıklı suçlamalara sebep olmuştur. Ayrıca ruhsal olarak yeterince olgun olmayanlar bu alışkanlıklarını ve gelenekleri imanlarının bir parçası olarak kabul etmiş, kendi kiliselerinin öğretilerini izlemeyenlerin sonsuz lanetle lanetleneceklerine inanmıştır.

Tüm dinlerde insanın Rab’bi hoşnut etmek için yapmaya çalıştığı şeyler görürüz. Bunlar bazen çılgınlık sınırlarını aşmıştır. Mesela Orta Çağ’da kilise Rab’bin adını kullanarak binlerce insana işkence etmiş ve onları öldürmüştü. En kötüsü de birçok insanın bu şekilde imanda ilerlediklerini düşünmesiydi. Sevgi adına Rab’bi kendilerinden daha fazla seven insanları kurban ettiler. Bu sıkıntıları çözmenin yolu ise basittir: Sadece Rab’bin Sözünün söylediğini yapın!

Pavlus Galatyalılar’ı zayıf ve etkisiz ilkelere umut bağladıkları için azarlamıştı; çünkü günleri, ayları, mevsimleri ve yılları kutluyorlardı (Galatyalılar 4:9-10). Elçi ayrıca sadece bitkisel olarak beslenmeyi ilke edinenleri de eleştirmişti (Romalılar 14:2). Rab Petrus’u Romalı Yüzbaşı Kornelyus’un evine göndermeden önce, eskiden yasanın yasakladığı tüm hayvanları kesip yemesini söylemişti (Elçilerin İşleri 10:9-16). Tüm yiyeceklerin temiz olduğunu buradan anlayabiliyoruz. Ama tehlike şu ki Hristiyanlar Rab’be hizmet etmeyi unutup insan ürünü ilkelere hizmet etmeye başlayabiliyorlar.

Birçok insan Eski Antlaşmanın yasaklarına bağlı kalıyor ve Rab’bin halkının da onları yerine getirmesini istiyor; ama onlar bugünler için geçerli değildir (Elçilerin İşleri 15:28-29). Böyle insanlar Ruhtan uzaklaşıp benliğe yaklaşmaktadırlar (Galatyalılar 3:3-5). Durumun ciddiyeti şudur ki, bunun düşündüklerinden daha büyük sonuçları var çünkü birçokları bu yüzden İsa’dan uzaklaşıyor (Galatyalılar 5:4).

Hem et yemekte sakınca görmeyip Rab’bin buyruklarını yerine getirmeyen, hem de et yemeyip Yasanın Eski Antlaşma dönemi insanları için buyurduğu şeyleri yapmaya çalışanlar hataya düşüyorlar. Bugün çalıştığımız ayette elçi bize birbirimizi hor görmememizi ve yargılamamamızı söylüyor. En önemli mesele şudur ki, bizler İsa’ya aitiz. Bu yüzden sevgili kardeşler, ister imanda güçlü ister zayıf olalım, yapılacak en iyi şey Mesih’ten hiç uzaklaşmamaktır.

İsa’nın sevgisiyle,

Doktor Soares