İbrahim’in torunları olan Yahudiler Rab’bin halkının bir parçasıydı. Rab’bin İbrahim (Yaratılış 12, 13, 15, 17), İshak (Yaratılış 26) ve Yakup (Yaratılış 28) ile yaptığı antlaşmanın mirasçılarıydılar. Ama Baba’nın onlara verdiği en değerli hediyeyi kabul etmedikleri için, yani İsa’yı Rab ve Kurtarıcı olarak kabul etmedikleri için (Luka 4:16-30) günah içinde öldüler. Bugün aynı şey dindar olan ama Rab’bin Sözünü uygulamayanlar için de geçerlidir. Onlar sıkıntı içindeler çünkü Rab ile gerçek bir deneyimleri yok.

Rab’bin halkına ait olanlar hayatın verebileceği en iyi şeyleri alırlar. Ama İsa’nın Rab olduğu gerçeğine inanmayanlar yanlışlar biriktirirler. Bu hayatlarını başkalarına yardım etmeye adamış birçok insanın hayatında da olmaktadır. Onlar aslında şeytanın ellerindedirler çünkü İsa’nın Rab olduğuna inanmamaktadırlar. O insanlığın tüm sorunlarını çözebilir çünkü yeryüzündeki ve gökyüzündeki tüm güç ona verilmiştir. Ama ona inanmayanlar için hiçbir şey yapılamaz. Rab bize düşmana karşı kullanmamız kendi adını ve gücünü vermiştir. Ama bu sadece O’na iman edenlerde etkindir.

Birçok Hristiyan dua ediyor ama şifa alamıyor. Şaşkınlık içinde neyi yanlış yaptıklarını düşünüyorlar. Aslında bu soruyu sormak gereklidir çünkü günah işleyenler aştıkları sınırları bilirler. Rab ile aralarını düzeltmeyenler karanlığın güçlerinin etkisi altında kalmaya devam edeceklerdir. Sadece günahlarını itiraf edenler ve onları terk edenler merhamet bulurlar (1. Yuhanna 1:9). Günah itiraf edilmediğinde ortadan kalkmaz. Kutsal Kitabın ayıpladığını yapanlar Rab’de esenlik ya da bağışlanma bulamazlar.

Rab’bin Sözünde gerçek bir duruş alanlar her açıdan en iyi şeyleri tadarlar. Diğer yandan, günahta yaşayanlar ruhsal olarak hastadır ve dua etseler, oruç tutsalar ve katılabilecekleri bütün dua zincirlerine katılsalar bile Rab’den hiçbir şey alamazlar çünkü düşmanın ellerindedirler. Ama İsa Mesih’e yönelenler için her şey farklıdır. Onlar için artık mahkumiyet yoktur. Bir insanın Rab ile barış içinde olduğunun göstergesi yaptığı yanlışı düzeltme isteğidir. Bu Zakay’ın İsa’yla karşılaştıktan sonra takındığı tavırdı (Luka 19:1-9).

İsa Mesih’teki yerini alan herkes onu hayatının Rabbi yapar. Sonra ise İsa’nın adının kendi ağzındayken Rab’bin ağzındaymış gibi güçlü olduğunu öğrenir. Bu o kişinin İsa’nın kim olduğuna gerçekten inandığının kanıtıdır.

İsa’nın sevgisiyle,

Doktor Soares