Günahlı bir hayat süren herkes yüreğinin derinlerinde bir gün bunun hesabını vereceğini bilir. İsa Yahudileri kendisinin suçlamayacağını söylemişti, çünkü onlar Rab’bin yazılı olan Sözüne karşı geldikleri için suçlanacaklardı. Bu küçük ışık onları Rab’bi hoşnut etmeye yöneltmek için yeterlidir. Kutsal Yazılarda sahip oldukları bilgi iki uçlu bir kılıçtı. Hayatlarını en iyi hayatlara dönüştürmeye de yeterliydi, onları suçlu çıkartmak için etkili bir tanıklık da sunabilirdi.

Aynı durum putperestler ya da kendilerine Hristiyan diyen farklı mezheplerin üyeleri için de geçerlidir çünkü onlar Rab’bin Sözüne karşı gelmektedirler. Doğruyu yanlıştan ayırt etmeyi ihmal etmenin mazeretleri her zaman amaçsız olacaktır çünkü her birimiz içimizde bunu yapabilen bir şeye sahibiz: Vicdan yasası. Hepimiz vicdanımız tarafından eylemlerimiz için sorumlu tutulacağız. Bu herkes için doğrudur: Ormanda yaşayanlar için de, şehirde yaşayanlar için de. Rab’bin Sözünü hiç duymamış olanlar bile yaşamın temel ilkelerini bilirler (Romalılar 2.14-16).

Yahudiler ayrıcalıklıydı çünkü diğer ulusların arasından Rab’bi tanımak üzere seçilmişlerdi. En Yüce Olan Rab’bin Oğlu olarak tüm sorunlarımızı çözmek üzere beden alıp dünyaya geldiğinde O’na yaklaşmayı dört gözle beklemeleri gerekirdi. O’nu en sıcak şekilde karşılamalı ve böylece aydınlanmaya ulaşmaları gerekirdi. İsa onların hepsine dolaysız olarak mesajını iletti: Sahip oldukları ışık küçük olmasına rağmen onları kurtarmaya da yargı gününde suçlu bulmaya da yeterdi.

Rab’bin Sözünün mesajını tam olarak kavrayamadıkları doğruydu. Çünkü henüz tam olarak kurtulmamışlardı. Ama İsa ve Kutsal Ruh insanlığa Rab’bin planlarını tamamen açıkladı. Yahudilerin ellerinde sadece Eski Antlaşma olmasına rağmen hiç şüphe yok ki eylemlerinden dolayı sorumlu hissetmeleri gerekirdi.

Diğer yandan ellerinde olanın hayatlarını tamamen değiştirmek için yeterli olmadığı gerçeğini de kabul etmeliyiz. Çünkü lütfu sadece Rab’bin gerçek Oğlu İsa aracılığıyla gelmiştir. Yine de ellerindeki bu küçük ışık onların İsa’nın Mesih olduğunu anlamalarına yetecek güce sahipti (Yuhanna 1.17). Ama Rab’bin Oğluna inanmaya istekli olmadılar. Üzerlerindeki küçük ışık bu yüzden onların aleyhinde çalıştı ve sonunda onun tarafından suçlu bulundular (Luka 11.31, 32).

Kendilerini ‘’Mesih’in takipçileri’’ olarak görenler, ister putperestler, ister adına Hristiyan denilen çeşitli kiliselerin üyeleri olsunlar, Yahudilerin olduğu yerden daha ileriye gitmediler. Rab’bi aramak ve O’na iman etmek için yeterli ışığa sahip olmalarına rağmen sorgulanamaz öğretilere ve şüpheli dini çıkarlara döndüler ve bu onların önemli bir hata yapmalarına sebep oldu: Birçokları Rab’be sırtlarını döndü. Aynı yolda yürümeyi ve Rab’be doğru yoldan hizmet etmemeyi tercih ettiler. Ama gerçeği işitmemiş olduklarını asla söyleyemeyecekler öyle değil mi?

İsa’nın sevgisiyle,

Doktor Soares