Kral Davut bu mezmuru kendi çektiği sıkıntıyı anlatmak için yazmıştı. Ama İsa Mesih’in çektiği acıyla kıyaslandığı zaman ikisinin de içinden geçtiği zorluklar arasında büyük bir benzerlik görüyoruz.

Davut sonraki ayette Rab’bi ezgilerle öveceğini ve şükranlarıyla O’nu yücelteceğini söylüyor. Bunun Rab’bi kendisine sunulan diğer tüm kurbanlardan daha çok hoşnut edeceği Davut’a gösterilmişti. Mezmur yazarı alçakgönüllülük ve sabırla Rab’be umut bağlayanların bunu görüp sevineceklerini söylüyor. Bu insanların yüreklerinden yükselecek sevinç, bu yürekleri canlandıracaktır. Sevinçli olanların yürekleri canlanır ve bu da o kişinin En Yüce Olan Rab’bi aradığının bir işaretidir.

Davut Rab tarafından meshedilmiş ve bunun gibi birçok mezmuru yazmıştır. Bazen kendi yaşadıklarından, bazen ise peygamber olarak kullanıldığı başka durumlardan bahsetmiştir. Yukarıda geçen ayette onun yaşadıklarıyla İsa Mesih’in yaşadıkları arasında büyük bir benzerlik görüyoruz. Rab’bin Sözündeki ifadeler çoğu zaman semboliktir. Ama Kutsal Ruh’un yardımıyla onları ayırt edebiliriz. Yüreğimize açıklananlar Rab’bin bize söyledikleridir.

Mezmur yazarı çektiği sıkıntıdan bahsettikten sonra önemli bir sır veriyor: En Yüce Olan Rab’bi ezgilerle öveceğini ve şükranla O’nun adını yücelteceğini söylüyor. Bu iki yöntemi Rab’bi hoşnut etmek için kullanmayanlar zamanlarını dua edip bereketler için yalvararak boşa harcamış olurlar. İsa Baba’nın kendisine ruhta ve gerçekte tapınan kişileri aradığını söylemiştir (Yuhanna 4:23). Kutsal Ruh tarafından esinlendiğiniz zaman En Yüce Ola Rab’bi meshedilmiş ezgilerle övün ve ona şükranlarınızı sunun. Bu şekilde Rab’bi ona sunabileceğimiz bütün kurbanlardan daha çok hoşnut etmiş oluruz.

Böyle bir tutum kişinin yüreğini canlandırır. Rab yaşamımızdır ve O bizde etkin olmadığında üzgün, cesaretsiz, ölü gibi oluruz.

Rab’bin bizde etkin olmasıyla birlikte tarifi mümkün olmayan bir mutluluk ve tatmin ruhumuzu kaplar. Rab bizi ziyaret ettiği zaman bunun bir işareti olarak iç varlığımızda bir sevinç duyarız. Bu Kutsal Kitabın Rab’be kulluk etmek için ön koşul olarak gördüğü sevinçtir. Bu sevinç ve imanla dua ettiğimizde hastalıkları yok eder, kötü ruhları kovar, bize ait olan bereketleri elimize alırız. En Yüce Olan’ın bize verdiği bu sevinç, bizim gücümüzdür (Nehemya 8:10).

Baba bizi ziyaret ettiğinde her şey değişir. Bu mutluluğu hissedene kadar onu istemekten vazgeçmemeliyiz. Dualarımızla bunu istemeliyiz çünkü bu sevinci duyduğumuzda neye ihtiyacımız varsa Rab’den isteyebiliriz. Bu Rab’bi aradığımızın işaretidir.

İsa’nın sevgisiyle,

Doktor Soares