Gerek sizler, gerek Laodikya'dakiler, gerekse sizler gibi yüzümü hiç görmemiş olanlar için ne denli büyük bir uğraş verdiğimi bilmenizi isterim.
Koloseliler 2:1
Elçi Pavlus ruhsallık hakkında çok şey bilen bir adamdı. Ama bu nedenle kendisine bir bela da verilmişti: Şeytanın bir elçisi her zaman onunla birlikte olacaktı. Böylece sahip olduğu bilgiden dolayı asla böbürlenemeyecekti.
Pavlus iman kardeşleri için dua yoluyla savaşması gerektiğini de biliyordu. Bu, insanları zafere ulaştıracak önemli sırlardan biridir. Rab tarafından çağırılmış ve meshedilmiş kimselerin akıntıya kapılıp gitmesine izin vermemeliyiz.
Pavlus göğün üçüncü katına alınmıştı. Orada tarifsiz ve bir insanın söylemesi yasaklanmış şeyler duymuştu (2. Korintliler 12:1-5). Bunun karşılığında yüksek bir bedel ödemesi gerekliydi. Yine de Elçi Pavlus’un öğrettiği derslerin ona çok büyük bir değer kattığını biliyoruz. Bunlardan satır aralarında belirttiği bir tanesi, Rab’be kazandırdığı ruhlar için savaşmakla yükümlü olduğuydu. Bu savaşı doğrudan ya da dolaylı olarak, Rab’be hizmet edenlerin yardımıyla verecekti.
Bu hizmeti doğru bir şekilde yürütmeyi ihmal etmek birçok insanın İsa Mesih’ten uzaklaşmasının sebebidir öyle değil mi? Çünkü bu insanlar Rab’bin Sözünü, yani gerçeği reddetmiş oluyorlar. Kayıp gidenler ise Kutsal Kitabın koyduğu standartlara karşı gelen günahlarına geri dönüyorlar. Kutsal Kitabın zenginliklerini duyurmak ve öğretmek tek başına yeterli değildir. Biz Hristiyanların her zaman dua ile, Baba’nın bize iman kardeşi olarak verdiği insanlar için savaşması gerekir. Onları kollamalıyız! Onların her biri için dua zamanı ayırdıkça, karakterleri henüz olgunlaşmamış olan milyonlarca kişi kesin bir şekilde ayartılarına galip gelecektir. Şeytan Rab’be yaklaşan insanları gördüğünde hiç mutlu olmaz ve devamlı onları doğru yoldan uzaklaştırmak için komplolar kurar. İşte bu yüzden onlar adına verilen iyi bir ruhsal savaş, bu kişileri imanda güçlü ve bilge yapacaktır.
Bizimle ilgilenen birinin olması her zaman iyi hissettirir. İnsanlar imanda olgunlaşmış, sevgili bir kardeşlerinin onlar için dua ettiğini bildiğinde güvende ve cesaretli hisseder. Peki neden bunun aynısını biz de hayatlarımızdaki insanlar için yapmayalım? Bu insanların isteklerinin gerçekleşmesi için aracılık etmek, bizim ve Rab’bin ailesine katılmış herkesin görevidir.
Rab’be ihtiyacı olanlar için dua zamanı ayırın. Onları sevin ve imanınızı onlarla paylaşın. Çünkü verme yoluyla alırız. Gerçek şudur ki, diğer insanlarla paylaştığımız iyi şeylerimiz için ödüllendirileceğiz (Matta 10:42).
İsa’nın sevgisiyle,
Doktor Soares.