Rab’bin peygamberlerinin her zaman hoş karşılanmadığı doğrudur. Sahte peygamberler ise Rab’bin işi yerine kendi işlerini yürüttükleri için bazı başarılar elde ederler. Ancak başarı her zaman birisinin Rab’bi hoşnut ettiğinin işareti değildir. Çok harika birisi olarak tanınmak ve alkışlanmak, Yargı Gününde Baba’nın solunda olacaksak ne fayda getirir? Her günümüz tek bir temele göre yaşanmalıdır, o da Rab Tanrı’ya gerçekten kulluk etmektir.

İsa kendi halkı tarafından reddedildiğinde bunu sonuna kadar hissetti. Büyüdüğü kent olan Nasıra’da mucizeler yapamıyor, sadece birkaç kişiye el koyarak onları iyileştiriyordu. Bunların karşılığında bile insanlardan gördüğü tepki ve imansızlık onu şok etmişti.

Sahte peygamberler Rab’bin işini değil kendi işlerini yürütenlerdir. Birçok insan onları alkışlar. Genellikle çok karizmatik insanlardır. Konuştuklarında bunu etkileyici bir şekilde yaparlar ama kendilerini izleyenler ve bu kişilerin yaptıkları hakkında pek kaygı duymazlar. Nasıl olsa söylediklerine inanılıyor diye tek düşündükleri şey başarı olur ve amaçlarına ulaştıran her şeyi meşru görüp ona göre hareket ederler.

Başarılı ve dürüst olmak zordur, ama gerçeği çarptırarak başarıya ulaşmak daha kolaydır. Dünyasal insanlar Rab’bin Sözünü bilmedikleri için haşin kişilikli ve etkileyici öğretilere sahip insanların hemen peşine takılırlar.

O halde karşımıza iki soru çıkıyor: Bu dünyada geçireceğimiz süre kısaysa ve burada doğru yaşamazsak yargı gününde bunun hesabını verecekse, neden doğru ve Rab’be uygun olarak yaşamıyoruz? Eğer İsa Mesih’in ateş alevi gibi öfkeli gözleri bir gün üzerimize çevrilecekse, bu dünyada alkışlanmaya ve imparatorluklar kurmaya değer mi? Mesih tüm günah işleyenleri ve Rab’bin Sözüne göre yaşamayanları kendisinden ayırıp sarı renkli alevlerle dolu ateş gölüne atacağı uyarısında bulunmuştur (Matta 25:31-46).

Aklı olan herkes bu uyarıyı dikkate almalıdır. Yapmaması söylenenleri yapanlar şeytan ile, onun karanlık melekleri ile, sahte peygamberlerle, canavarlarla ve tövbe etmemiş diğer tüm günahkarlarla aynı yere giderler. Orada sonsuza kadar gece gündüz işkence görürler.

Dünyadan olanlar dünyasal şeyler konuşurlar çünkü dünyadan olan insanların ilgisi onların üzerindedir ve bu onlar için ödüldür. Ama Rab’be layıkıyla kulluk edenler Kutsal Yazılardan şaşmazlar. Sadece Kutsal Yazılara göre konuşurlar ve burada yer alan standartlara uygun olarak yaşarlar. Böyle insanlar şüphe yok ki hem dünyada hem de sonsuz yaşamda iyi halde olacaklardır.

İsa’nın sevgisiyle, 

Doktor Soares