Eğer insanlar dua edişlerini, Müjdeye tanıklık edişlerini ve sunu verişlerini gözlemlerlerse, çok önemli bir şeyin farkına varacaklar; önemli olan Rabbin  işlerini yaparken bunları nasıl bir ruhla yaptıklarıdır.

AYNI KAN, FARKLI YÜREKLER –Adem ve Havva’nın çocukları Kayin ve Habil Rabbe sunular getirdiler. Ama her ikisi de bunu farklı şekillerde ve tavırlarda yaptı. Kayin sahip olduğunu en iyisini vermek yerine, ekin ektiği için yerden topladığı her hangi bir meyveyi getirip Rabbe verdi, tıpkı “İşte, al bunu” der gibi (Yaratılış 4:3).

Habil ise tam aksine, Rabbe sürüsünden en iyi hayvanını; bir kuzuyu, sürüsüne ilk doğan kuzuyu verdi. (4. Ayet) Tıpkı “Rab, eğer daha iyi bir şeyim olsaydı, kesinlikle onu sana verirdim” der gibi. Bu yüzden, Habil’in sunusu kabul edilirken, Kayin’in ki reddedildi. Ne yazık ki, bu Kayin’in kıskançlıkla dolmasına yol açtı ve kendi kardeşini öldürdü (ayetler 6 – 8).

EN İYİSİNİ RABBE VERMEK – Davud’un Rabbin tapınağını yapabilmek için ihtiyacı olan altın ve malzemeyi bulduktan sonra ne yaptığına bir bakın; Tanrım’ın Tapınağı’na gereç sağlamak için var gücümle çalıştım. Altın eşyalar için altın, gümüş için gümüş, tunç için tunç, demir için demir, ahşap için ağaç sağladım. Ayrıca oniks, kakma taşlar, süs taşları, çeşitli renklerde değerli taşlar ve çok miktarda mermer sağladım (1. Tarihler 29:2).

Kral Davut Rabbin Süleyman’a tapınağını yapması görevini verdiğini biliyordu (ayet 1), ona rağmen, Davut yüreğini acılaştırmadan oğluna ileride bu muhteşem yapıyı yapabilmesi için elinden gelen tüm olanakları sağladı. 

ADANMIŞLIĞINIZ – Siz sevgili okuyucularımın da yüreklerinin, Rabbe bir sunu vermek söz konusu olduğunda çok cömert ve eli açık olup olmayacağını merak ediyorum. Sponsor olma konusuyla ilgili Rabden bir çağrı aldığınızda veya bir arkadaşınızı ziyaret edip Müjdeyi paylaştığınızda, veya birisi için dua ettiğinizde nasıl davranacağınızı merak ediyorum.

Rabbin işi yaşamlarımızda özel bir yer kapladığı zaman, ve biz onun gelişmesi ve Baba’nın hedeflerine ulaşması için elimizden geleni yaptığımızda, bizler hem sevgi göstermiş hem boyun eğmiş oluruz. Bu Rabbin işlerinin yaşamlarımızda gerçekleşmesini sağlar. Rab İsa bize şöyle öğretti; Siz öncelikle O’nun egemenliğinin ve doğruluğunun ardından gidin, o zaman size bütün bunlar da verilecektir. (Matta 6:33)

Sadece yapmış olmak için yapmak veya yapıyormuş gibi gözükmek yeterli değil. Rabbin işlerini tüm yüreğimizle ve gücümüzle yerine getirmemiz gerekir. Bu şekilde yapanlar Rabbin her zaman kendilerine yardım edip elini üstlerinde tutacaklarından emin olabilir.

İsa’nın sevgisiyle,

Doktor Soares